فخریات آسمانی سلطان العاشقین

فخریه گونه یی از شعر است که شاعر در آن به داشته های مادی یا معنوی خود مباهات می کند. کمتر شاعری است که در لابه لای اشعار خود فخریه نسروده باشد. فخریه ی قدسی یا آسمانی اما تنها به شاعران عارف و سرایندگان ربانی اختصاص دارد. این شعرا که در کلام حق ، مصداق الا الذین آمنوا هستند ، از آن رو که نفس را قربانی کرده اند و وجود مقدس خود را آینه ی جمال الهی ساخته اند ؛ به خود می بالند. در واقع فخریه ی اینان برخلاف شعرای مدیحه سرا سخنی پرفروغ و کلامی بی دروغ در ستایش انسان کامل است . در ادبیات گرانسنگ عرب، بهترین نمونه ی شاعران عارف فخریه گو ابن فارض مصری ملقب به سلطان العاشقین است . در این مقاله سعی کرده ایم به فخریات این شاعر بزرگ بپردازیم و آن را مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

ابن فارض سلطان العاشقین ، شعر ، عرفان ، فخریه ، فخریه ی قدسی