تاثیر منیزیم و پتاسیم سولفات در سیلاب زنی آب در بازیافت نفت

روش های مرسوم تزریق آب در سطح جهان توسط آب سازند و آب دریا با موفقیت اعمال شده است. در تزریق آب به دو عامل برای افزایش ریکاوری توجه شده است. پایین آوردن شوری آب و تغییر غلظت کاتیون و آنیون ها در آب ساخته شده این دو عامل هستند. در این مطالعه آزمایشگاهی، اثرات ترکیبی غلظت منیزیم و پتاسیم سولفات با توجه به مقدار سدیم کلرید در آب تزریقی بر میزان بازیافت نفت مورد بررسی قرار گرفت. برای رسیدن به اهداف مطالعه، نه آزمایش سیلاب زنی با استفاده از آب دریا واقعی و آب ساخته شده انجام شد همچنین در این آزمایش ها از مغزه واقعی ماسه سنگ استفاده شد. سه ازمایش با استفاده از آب های واقعی دریا برای بررسی اثر غلظت منیزیم و پتاسیم سولفات دربازیابی نفت انجام شد. سه آزمایش برای مطالعه اثر منیزیم سولفات و سدیم کلرید بر بازیافت نفت انجام شد. علاوه بر این، سه آزمایش دیگر برای بررسی اثرات غلظت کلرید پتاسیم همراه با کم کردن غلظت سدیم کلرید بر بازیافت نفت انجام شد. نتایج نشان داد آب دریایی که از غلظت بالاتر منیزیم سولفات و پتاسیم سولفات برخوردار است می تواند بازیافت نفت را توسط سیلاب زنی افزایش دهد. علاوه بر این، افزایش غلظت سولفات منیزیم با استفاده از غلظت پایین تر سدیم کلرید، می تواند باعث افزایش بازیافت نفت شود. همچنین افزایش سولفات پتاسیم باعث افزایش تولید نفت شد. افزایش در بازیافت نفت توسط افزایش منیزیم و سولفات پتاسیم به تغییرات ترشوندگی سنگ شدن و آب دوست شدن آن، بالا رفتن پی اچ آب و همچنین کاهش در سدیم کلرید در همان آب تزریقی مربوط است.

کلیدواژه ها:

سیلاب زنی ، آب هوشمند ، شورآب رقیق ، بازیافت نفت ، ماسه سنگ