تغییرپذیری مکانی برخی عناصر غذایی پرمصرف با استفاده از روش های زمین آماری و تحلیل سلسله مراتبی

در این تحقیق از روش های زمین آماری برای بررسی تغییرات مکانی خصوصیات خاک در آذربایجان غربی و دشت ارومیه استفاده شد. روش های زمین اماری به کار رفته در این تحقیق شامل: کریجینگ با و بدون متغیر کمکی، میانگین متحرک وزن دار و فازی کریجینگ بود. تعداد 82 نمونه خاک از عمق 30 سانتی متری خاک با تعیین مختصات جغرافیایی آنها، برداشته شد. عناصر فسفر و پتاسیم قابل تبادل نمونه ها اندازه گیری گردید. با توجه به غیر نرمال بودن داده ها با لگاریتم گیری نرمال شدند دامنه تاثیر متغیرهای فسفر و پتاسیم به ترتیب 19260 و 5980 متر بود. در روش کوکریجینگ، برازش مدل نیم تغییرنما در مورد فسفر با متغیر کمکی روی با ضریب تعیین 0/93 و مدل نمایی بدست آمد. در استفاده از روش فازی کریجینگ ضراییب تبیین بدست آمده بین 0/94 تا 0/98 و مدل های بدست آمده از شکل کروی تبعیت کردند. در تمامی مدل ها روش فازی کریجنیگ از دقت بالا و خطای برخوردار بود و به عنوان روش مناسب تهیه نقشه فازی برای هریک از پارامترها، با استفاده از فن فرایند تحلیل سلسله مراتبی نقشه های حاصلخیزی خاک برای منطقه تهیه شد. نتایج حاصله در مورد فسفر نشان داد که 65 مساحت منطقه و در مورد عنصر پتاسیم تقریبا کل منطقه در حد کفایت قرار داشت. این نتایج، امکان توصیه مقدار کودهای شیمیایی مورد نیاز را بر پایه تغییرات ساختار مکانی عناصر ضروری مورد نیاز گیاه برای ان منطقه فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

زمین آمار ، عناصر ضروری خاک ، کریجینگ ، همسانگردی