بررسی تاثیر تنش خشکی بر روی میزان باززایی واریته های سویا

تنش های محیطی اعم از تنش های زنده و غیرزنده همواره از عوامل اصلی کاهش تولید محصولات زراعی و از موانع اصلی رسیدن به پتانسیل عملکرد محصولات مختلف می باشند کشت بافت و سلول گیاهی یک ابزار مفید برای مطالعه مکانیسم های تحمل تنش تحت شرایط درو ن شیشه ای است آزمایش های درون شیشه ای برای بررسی تحمل تنش و شناسایی ارقام مقاوم در یک محیط مشخص با شرایط کنترل شده، در یک فضای محدود و یک دوره زمانی کوتاه موثر هستند. به این منظور برای ررسی تاثیر تنش خشکی بر روی باززایی گیاه سویا، ازمایشی با 8 واریته از این گیاه در 4 سطح خشکی 0، 5، 10، 20 درصد پلی اتیلن گلایکول 6000 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. باززایی مستقیم از ریزنمونه های هیپوکوتیل در محیط القاء شاخساره محیط کشت MS حاوی 0/1 میلی گرم در لیتر NAA و 2 میلی گرم در لیتر BAP تحت تاثیر سطوح مختلف خشکی قرار داده شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات اصلی واریته و تنش خشکی و اثر متقابل واریته × تنش خشکی بر میزان باززایی در سطح 1% معنی دار بود. براساس شاخص تحمل تنش خشکی STI= Stress Tolerance Indexو شاخص حساسیت به تنش خشکی SSI= Stress Susceptibility Index به ترتیب ارقام و یلیامز و استیل مقاوم ترین و حساس ترین واریته به تنش خشکی شناخته شدند. میزان تولید شاخساره در سطوح 5، 10، 20 درصد در واریته ویلیامز به ترتیب 14، 22، 38 درصد و در واریته استیل بهترتیب 24، 36، 62 درصد نسبت به شاهد سطح 0 مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، پلی اتیلن ، گلایکول ، سویا ، کشت بافت