میزان شیوع آلودگی تک یاخته تریکوموناس گالینه در کبوتران شهرستان قزوین در سال 1393

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,002

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NFRANR01_259

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

بیماری تریکومونیازیس در کبوتر و پرندگان در اثر انگل تک یاخته ای بنام تریکوموناس گالینه ایجاد می شود این انگل فاقد مرحله کیستی و بیشتر به شکل ترفوزییت دیده می شود، آلودگی بین کبوتران اهلی و وحشی، قمری، جغد، بوقلمون قرقاول، اردک، شتر مرغ، مرغ عشق، و بلدرچین وجود دارد و به ندرت در پرندگان آبزی و پرندگان شکاری باز و عقاب گزارش شده است تغذیه جوجه کبوتر توسط والدین با شیره چینه دان یکی از راه های مهم انتقال آلودگی است مصرف اب و غذای آلوده عشق بازی هنگام جفت گیری و استحمام در آب آلوده از راه های انتقال بیماری هستند این تحقیق به منظور بررسی میزان الودگی کبوتران ب تک یاخته تریکوموناس گالینه در شهرستان قزوین انجام گرفت به منظور جمع آوری نمونه های این بررسی، که از بهمن 92 لغایت خرداده ماه 1393 انجام گرفت شهر قزوین به مناطق شمال، جنوب، شرق و غرب تقسیم شد. سپس محل هایی که کبوتر خانگی نگه داری می شدند، شناسایی گردید. پس از مراجعه به محل های تعیین شده نسبت به تکمیل فرم اطلاعات اقدام گردید آنگاه دهان هر پرنده را باز نموده و با سواب از ناحیه دهان، حلق و حنجره نمونه برداری به عمل آمده و به سرعت سواب درون لوله آزمایش گذشته شده و لوله های حاوی سواب در مجاورت یخ فورا به آزمایشگاه بخش انگل شناسی دانشکده دامپزشکی منتقل می شوند در کوهتاترین زمان در آزمایشگاه سوآب را از لوله آزمایش خارج نموده بر انتهای ان با استفاده از انگشت شست و سبابه فشار وارد نموده تا قطرات سرد فیزیولوژیک سواب بر روی سطح قرار گیرد. سپس یک عدد لامل روی ا گذشته و در زیر میکروسکوپ نوری با زرگنمایی 100× 400× به ترتیب مورد مطالعه قرار گرفتند در این مطالعه از 200 پرنده مربوط به 12 گله از 4 منطقه شمال جنوب، شرق غرب نمونه برداری بعمل آمد. سن کبوتران مورد مطالعه از زیر یکسال تا بالای 3 سال متغیر بوده از 200 کبوتر مورد مطالعه 143 پرنده 71/5% آلودگی به تریکوموناس را نشان دادند. از نظر آلودگی اختلاف معنی داری بین مناطق مختلف قزوین، سنین مختلف 2 فصل سرد و گرم در بین کبوتران به تریکوموناس گالینه را 62/3% گزارش کردند. Willoughby و همکاران 1995 در کالیفرنیا آلودگی ماکیان غیر صنعتی به تریکومونیازیس را در دو گله 75 و 35 قطعه ای گزار ش کردند. Mckeont و همکاران 1997 در استرالیا مطالعه ای در خصوص آلودگی پرندگان به تریکوموناس انجام دادند و گزارش کردند که مرغ عشق به میزان 11/4% و جغدهای سنگالی به میزان 46% و کبوتران به مقدار 59% به تریکوموناس گالینه آلوده می باشند. نتایج مطالعات فوق نشان می دهد تریکوموناس در ماکیان و سایر پرندگان به نسبت های مختلف وجود دارد و بالاترین میزان آلودگی در جهان مربوط به کبوتر می باشد که با نتایج مطالعه حاضر مطابقت دارد در تحقیق حاضر بالاترین و کمترین میزان الودگی به ترتیب مربوط به جنوب قزوین به میزان 77% و در شمال قزوین به میزان 56% می باشد و همچنین میزان الودگی کبوتران در فصل گرم بیشتر از فصل سرد می باشد در مطالعه Rebec 1994 میزان آلودگی کبوتر به تریکوموناس در فصل گرما بیشتر از فصل سرما گزارش شد، که با مطالعه حاضر مطابقت دارد.

نویسندگان

جابر داودی

گروه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی، واحد ابهر دانشگاه آزاد اسلامی ابهر ایران

افشین بهمن شبستری

گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی واحد علوم و تحقیقات تهران دانشگاه آزاد اسلامی تهران ایران

محمد غیاثوند

گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی واحد علوم و تحقیقات تهران دانشگاه آزاد اسلامی تهران ایران