بررسی خصوصیات انتی اکسیدانی اسانس اویشن Thymus Vulgaris L در مراحل قبل و زمان گلدهی در منطقه قافلانکوه و بزقوش میانه

کاهش اثرات زیان بار رادیکال های آزاد، در سامانه های بیولوژیکی و غذایی، توسط آنتی اکسیدان ها امری مهم تلقی می شود لذا تامین ذخایر آنتی اکسیدانی که بتواند ایمنی و سلامت جامعته را در برداشته باشد ضروری به نظر می رسد هدف از این پژوهش، مطالعه فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس آویشن در مراحل قبل و زمان گلدهی در شهرستان میانه در دو رشته کوه قافلانکوه و بزقوش می باشد برای این منظور از شش ناحیه از هر رشته کوه 3 نقطه سرشاخه های گلدار در زمان های قبل از گلدهی و بعد از گلدهی بازرسی های منطقه ای زمانی که حداقل 50 درصد بوته های آویشن واقع در منطقه موردنظر به گل رفته بودند جمع آوری و در سایه و در دمای اتاق خشک گردید. استخراج اسانس به روش تقطیر با آب و توسط دستگاه کلونجر انجام شد. فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس ها به روش DPPH مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایشات آنتی اکسیدانی نشان داد که در زمان گلدهی ظرفیت آنتی اکسیدانی در بالاترین حد خود قرار داشت. همچنین در ناحیه 3 قافلانکوه ظرفیت آنتی اکسیدانی در بالاترین حد خود قرارداشت و کمترین ظرفیت آنتی اکسیدانی مربوط به ناحیه 3 بزقوش بود این در حالی بود که بین نواحی مورد بررسی از لحاظ اماری اختلاف معنی داری وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

انتی اکسیدانی ، اویشن ، اسانس DPPH ، Thymus Vulgaris