استفاده از روش بهترین پیش بینی خطی نااریب BLUP در بررسی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط

تفسیر کارآمد و کاربرد داده های آزمایشات ناحیه ای برای تصمیم گیری از دغدغه های عمده محققین می باشد اگرچه عملکرد اندازه گیری شده حاصل ترکیب اثر ژنوتیپ اثر محیط و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط است ولی فقط اثر اصلی ژنوتیپ و اث رمتقابل ژنوتیپ و محیط با ارزیابی ارقام و شناسایی ریز ناحیه ها قابل تفسیر می باشد میزان عملکرد هر رقم در یک ناحیه مشخص تحت تاثیر سه عامل اثری اصلی ژنوتیپ G، اثر اصلی محیط E و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط GE می باشد. عموما اثر اصلی محیط E حدود 80% از کل واریانس و اثر اصلی ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط معمولا میزان کمتری از واریانس کل را توجیه می کنند. روش های موجود برای تجزیه پایداری روز به روز در حال بهبود می باشند و روش های جدید و پیشرفته ای مبتنی بر مدل های ارایه شده است علاوه بر این روش هایی نیز برای بدست آوردن داده های خام اولیه پیشنهاد شده است که عموما بر جدول دو طرفه ژنوتیپ و میحط تاکید داشته و یکی از این روش ها، روش بهترین پیش بینی خطی نااریب BLUP می باشد. در این روش عموما اثر متقابل ژنوتیپ و محیط و اثر ژنوتیپ تصادفی فرض می شود البته انواع دیگری از نیز BLUP وجود دارد که در آنها اثر محیط تصادفی و یا اینکه تمامی اثرات تصادفی فرض می گردد و به ترتیب بلاپ محیطی و بلاپ اثر متقابل نامیده می شود روش بهترین پیش بینی نارایب خطی BLUP براساس ماتریس کوواریانس در مدل های مخلوط چندگانه است مدل های چندگانه اثرات ثابت و تصادفی بطور همزمان برآورد می کنند. مشخص شده است که برآورد عملکرد ژنوتیپ با روش بلاپ صحت و کارایی بیشتری از روش AMMI دارد و پیشنهاد می گردد که این دو روش بطور همزمان بکار روند و سپس کارایی آنها توسط روش RMSPD تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

آزمایشات ناحیه ای ، BLUP ، تجزیه پایداری ، پیش بینی