بررسی تاثیر مقادیر مختلف پتاسیم و منگنز بر خصوصیات و عمکلرد کمی و کیفی چغندرقند در منطقه شمال خوزستان

با توجه به اهمیت عناصر غذایی در گیاهان نیاز به بالا بردن عملکرد کمی و کیفی در محصولات استراتزیک و صنعتی کشور، و به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف پتاسیم و منگنز بر خصوصیات و عملکرد کمی و کیفی چغندرقند در منطقه شمال خوزستان، ازمایشی به صورت اسپلیت بلوک بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار به صورت کشت پاییزه در مهر ماه سال زراعی 93-92 در زمین های زراعی منطقه ی هفت تپه شهرستان شوش دانیال (ع) اجرا گردید. در اجرای این تحقیق از ژنوتیپ منوژرم مقاوم و پرمحصول اسپارتاک استفاده شد فاکتورهای مورد بررسی شامل تیمار کاربرد کود پتاسیم در 4 سطح صفر، 1، 2، 3 کیلوگرم در هکتار و تیمار کاربرد کود منگنز در سه سطح صفر، 1، 2 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج این بررسی نشان داد مصرف پتاسیم و منگنز در طول دوره رشد رویشی بوته های چغندرقند قابل توصیه بوده، بطوری که مصرف کود پتاسیم به صورت محلول پاشی تاثیر معنی داری بر عملکرد ریشه و عملکرد شکر سفید داشت. بالاترین عملکرد ریشه و شکر در تیمار کاربرد سه کیلوگرم در هکتار کود پتاسیم با عملکرد ریشه 82/6 تن در هکتار عملکرد شکر سفید 13/63 تن در هکتار حاصل گردید. کاربرد کود ریز مغذی منگنز تاثیر معنی داری برعملکرد ریشه و سایر صفات مورد بررسی نداشت. لیکن بالاترین عملکرد ریشه و شکر سفید در تیمار کاربرد دو کیلوگرم در هکتار کود منگنز با عملکرد ریشه 79/86 تن در هکتار و عملکرد شکر سفید 13/61 تن در هکتار به دست آمد. همچنین نتایج این بررسی نشان داد که کاربرد سطوح مختلف کودهای پتاسیم و منگنز چندانی بر خصوصیات کیفی چغندرقند از قبیل نیتروژن مضره، سدیم و پتاسیم موجود در ریشه، ضریب استحصال قند، درصد قند ملاس، درصد قند خام و درصد قند سفید نداشته است.

کلیدواژه ها:

چغدر قند ، تغذیه ، پتاسیم ، منگنز ، عملکرد کمی و کیفی