بررسی اثر ضد میکروبی عصاره ابی و اتانولی گیاه چای کوهی Stachys lavandulifolia Vahl بر روی تعدادی از پاتوژن های بیماری زا در شرایط in vitro

با توجه به رواج مقاومت دارویی ناشی از استفاده از مواد شیمیایی ضد میکروبی، به نظر می رسد که کشف اسانس و عصاره های گیاهی با توان ضدمیکروبی مناسب به عوان جایگزین سازی ان ها با مواد شیمیایی در درمان بیماری های عفونی امیدبخش و راه گشا باشد. عصاره بخش هوایی گیاه چای کوهی در طب سنتی ایران در درمان عفونت، آسم و بیماری های التهابی به خصوص روماتیسم استفاده می شود هدف از این پژوهش، بررسی اثرات ضدمیکروبی عصاره آبی و اتانولی گیاه چای کوهی بر روی باکتری های S.aureus و E.coli و S. mutans می باشد در این مطالعه تجربی، عصاره اتانولی و آبی گیاه با استفاده از روش خیساندن بااتانول 80 درصد و سوکسله استخراج گردید، حداقل غلظت مهارکنندگی رشد باکتری MIC و حداقل غلظت کشندگی باکتری MBC با استفاده از روش رقت لوله ای Macro Dilution Method تعیین گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره آبی چای کوهی بر روی باکتری استافیلوکوکوس اوریوس در غلظت 250 میلی گرم بر میلی لیتر حاصل شد، عصاره ابی گیاه بر روی باکتری های اشریشیاکلی و استرپتوکوکوس موتانس هیچ گونه اثر مهارکنندگی از خود نشان نداد. همچنین حداقل غلظت کشندگی عصاره آبی برای باکتری استافیلوکوکوس اوریوس معادل 500 میلی گرم برمیلی لیتر بود. حداقل غلظت مهارکندگی عصاره اتانولی بر روی باکتری اشریشیا کلی در غلظت 15/62 میلی گرم بر میلی لیتر حاصل شدف برای باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و استافیلوکوکوس اوریوس حداقل غلظت مهارکنندگی و برای باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و استافیلوکوکوس اوریوس معادل 250 میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتایج این بررسی نشان داد که گیاه چای کوهی از ویژگی های ضد باکتریایی در شرایط in vitro برخوردار بوده و این یافته ها می تواند مینه تحقیقات بیشتری را در آینده برای شناسایی، تعیین مقدار و تخلیص ترکیبات موثره آن در شرایط in vitro فراهم نماید.