تحلیل رابطه انعطاف پذیری در طراحی و تاثیر آن در ساختار فضای بیمارستان

ساختمان بیمارستان ها یکی از اجزای مهم در سیستم های مراقبت بهداشتی– درمانی هستند و طبیعتا بسیار پیچیده می باشند. نیازهای مراقبت بهداشتی – درمانی به سرعت در حال تغییر است و آن به علت توسعه های تکنولوژیکی در شاخه پزشکی و تجهیزات تشخیصی است. با توجه به عدم اطمینان در آینده از تجهیزات پزشکی و تشخیصی از نظر اندازه ، وزن و ......ساختار بیمارستان باید به شیوه انعطاف پذیری طراحی شود تا بتواند به این عدم قطعیت های آینده، رسیدگی کند و بتواند تغییرات را تطبیق دهد. با مداخله معماری مناسب مانند شبکه ساختاری، ارتفاع کف تا کف، محل سیستم های حمل و نقل عمودی با توجه به گسترش آینده، فضای بینابینی، محل قرار گیری تاسیسات برقی، مکانیکی و سایر خدمات و پیش بینی فضای نرم در مجاورت آنها و مفهوم ساختمان های باز ، می توان ساختار بیمارستان را به اندازه کافی انعطاف پذیر در جهت تطبیق با آینده ساخت. انعطاف پذیری در طراحی بیمارستاندر میان طراحان مراقبت بهداشتی درمانی به عنوان یک مفهوم کلیدی طراحی در نظر گرفته میشود. در این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی ابتدا به تحلیل رابطه انعطاف پذیری در طراحی پرداخته خواهد شد و سپس تاثیر عوامل موثر برای انعطاف پذیری در ساختار بیمارستان بررسی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، طراحی ، ساختار ، بیمارستان ، فضای نرم ، فضای میان نهاده ، مفهوم ساختمان باز