امکان سنجی رفتار لوله های مستغرق قرار گرفته در بستر دریا در مقابله با آبشستگی موضعی

در حال حاضر خطوط لوله از اقتصادی ترین روش های انتقال سیال در جهان می باشند. در اثر قرارگیری سازه هایی همچون لوله های افقی در بسترهای فرسایشی دریا و رودخانه ها، تغییراتی در الگوی جریان در اطراف سازه بوجود می آید، که این تغییرات سبب ایجاد آبشستگی موضعی در اطراف سازه می گردد. آبشستگی عامل تهدیدکننده ای در برابر پایداری سازه ها می باشد. پدیده آبشستگی که در محیط های دریایی رخ می دهد، نسبت به جریانات پایداری که در رودخانه ها رخ می دهد، به لحاظ ساختاری پیچیده تر می باشد. لذا محافظت از خطوط لوله در برابر پدیده آبشستگی بسیار مهم است. در این مطالعه با مروری بر عوامل افزایش یا کاهش عمق آبشستگی در اطراف خطوط لوله افقی، به جمع بندی و ارایه پیشنهاداتی در این زمینه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، خطوط لوله ، خوددفنی ، فرسایش