پیشرفتهای اخیر در شبکههای بدون سیم و ارتباطات میکروالکترونیک، زمینه ساز پیدایش شبکههای حسگر بی سیم گردید. شبکههای حسگر بی سیم، در حال حاضر یکی از بزرگترین ابداعات در حوزه ارتباطات از راه دور و یا با فاصله می باشد. اگرچه شبکههای حسگر بی سیم ویژگیهای جذابی همچون هزینه نصب پایین و عدم مراقبت از عملیات شبکه را داراست ولی بعلت فضای خالی تدافعی فیزیکی)عدم وجود هیچ دروازه یا سوییچ برای مشاهده جریان اطلاعاتی( و نیز ذات آسیب پذیر این شبکه ها مبنی بر محدودیت منبع انرژی،
امنیت این شبکه ها نگرانی زیادی را علی الخصوص در شبکه هایی با درجه اهمیت بالا، ایجاد می کند. شبکه های حسگر بی سیم، به همراه خود خصیصه های آسیب پذیری همچون انتقال در فضای باز، خودسازمان دهی بدون ساختار اصلاح شده، محدودیت منبع، حافظه و قابلیتهای محاسباتی دارند. با قرارگیری شبکه در برابر تهدیدات و حملات امنیتی متعدد، عملکرد و طول عمر شبکه، به طرز چشمگیری کاهش خواهد داشت. بنابراین
امنیت شبکه های حسگر بی سیم، یکی از بزرگترین چالش ها در این شبکه محسوب می گردد. از اینرو مکانیزم های تشخیص نفوذ، بعنوان راهکاری کلیدی در برخورد با تهدیدات امنیتی، نقش بسزایی را ایفا می نمایند.