بررسی مساله خوانندگان ونویسندگان بر روی زبان مدل سازی خاص حوزه برای برنامه نویسی همروند( DSML4CP)

امروزی از مهمترین انگیزه هایی که باعث شکل گرفتن، رشد و توسعه سبک جدید برنامه نویسی موسوم به همروند شده است. از طرف دیگر، سربار محاسباتی حاصل از همگام سازی، دشواری خطایابی و همچنین کنترل پردازنده ها و بکارگیری منابع مشترک به پیچیدگی تولید این گونه از برنامه ها افزوده است. لذا جهت تولید برنامه های همروند که فرایندی پیچیده و مستعد خطاست نیاز به روشهایی جهت کاهش هزینه و زمان لازمه را داریم. از آنجاییکه زبان مدلسازی خاص حوزه برای برنامهنویسی همروند ) DSML4CP ( سطح انتزاع تولید برنامه های همروند را ارتقاء میبخشد و این انتزاع باعث کاهش درگیری در هنگام طراحی و همچنین جدایی طراحی و کدنویسی میشود. لذا در این مقاله، قصد بر این داریم مسیله خوانندگان و نویسندگان را بر روی زبان پیشنهادی مدلسازی خاص حوزه ) DSML4CP ) به تصویر بکشیم و نشان دهیم که به کمک محیطهای این گونه از زبانها میتوان بر پیچیدگیهای تولید برنامههای همروند غلبه نمود و با افزایش سطح انتزاع، سرعت تولید را افزایش داده و کارایی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

برنامه نویسی همروند ، زبان های مدل سازی خاص حوزه ، نحو انتزاعی و ذاتی ، خوانندگان و نویسندگان