بررسی ژن های مقاومت vh1وvh2وvh3وvh4 به بیماری لکه سیاه سیب در باغات استان کهگیلویه و بویراحمد با استفاده از نشانگرهای مولکولی

از نظر اهمیت اقتصادی میتوان گفت که لکه سیاه سیب پر خسارت ترین بیماری سیب در تمام نقاط جهان است و بطور کلی خسارت آن در طی دوره رویش بیش از خسارت مربوط به سایر بیماری های سیب می باشد. مناسب ترین روش مبارزه با این بیماری استفاده از ارقام مقاوم می باشد .به منظور تولید ارقام مقاوم، ابتدا باید ژن های مقاومت در منابع ژنتیکی شناسایی شود. این پژوهش به منظور شناسایی حضور ژن های مقاومت به لکه سیاه vh1وVh2,Vh3,Vh4 و در 55 ژنوتیپ مختلف سیب در استان کهگیلویه و بویراحمد با استفاده از نشانگرهای مولکولی SCAR , SSR انجام شد. نمونه های برگی ژنوتیپ های مورد استفاده اواخر اردیبهشت ماه جمع آوری گردید وپس از استخراج DNA واکنش زنجیره ای پلیمراز PCR بر روی آنها انجام گردید. نتایج نشان داد که از تعداد 4 آغازگر مورد استفاده در مجموع 100 قطعه قابل امتیازدهی ثبت گردید. طول قطعات حاصل از آغازگرهای s و 22 CH02b10 وCH03d01وOPL19 به ترتیب 121و1300و124و433 می باشد.بیشترین قطعه تولیدی متعلق به آغازگر OPL19 و44 قطعه مربوط به ژن vh2 کمترین تعداد مربوط به آغازگرهای S22و4قطعه مربوط به ژن vh4 بودند درصد چندشکلی برای تمامی آغازگرها برابر 100 بود.در مجموع هرچه والدین از هم دور باشند، امکان تولید هتروزیس بیشتر شده و احتمال موفقییت در ایجاد ژنوتیپ های برتر افزایش خواهد یافت

کلیدواژه ها:

لکه سیاه سیب ، ژن مقاومت ، نشانگر مولکولی ، استخراج PCR ، DNA