فسفیت پتاسیم بر میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز، وزن تر ریشه و اندام های هوایی در خیار تحت تنش قارچ پیتیوم

بوته میری ناشی از پیتیوم باعث خسارت به خیار می شود. فسفیت ها سبب مقاومت گیاه از طریق مهار رشد قارچ و فعال کردن مکانیسم های مقاومت به بیماری (تولید فایتوالکسین ها، پروتیین های مقاومتی و تقویت دیواره سلولی) می شوند. به دلیل حداقل آسیب به سلامتی انسان و محیط زیست توسط فسفیت ها و کنترل تعدادی از پاتوژن های خانواده اوومیست ، استفاده از آن ها مورد توجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، تغییرات فعالیت آنزیم پراکسیداز و وزن تر گیاه خیار تیمار با فسفیت پتاسیم تحت تنش پیتیوم بررسی شدند. طرح پژوهش کاملا تصادفی، شامل 3 تیمار و 3 تکرار بود. با ظهور دومین برگ حقیقی خیار، محلول پاشی برگی فسفیت پتاسیم غلظت های 0و4 گرم بر لیتر انجام گرفت. پنج روز بعد، آلوده سازی با قارچ پیتیوم انجام گردید. وزن تر ریشه و اندام های هوایی تیمارهای مختلف اندازه گیری شدند. همچنین 12و24و48و72 ساعت پس از تلقیح، نمونه گیری جهت استخراج و اندازه گیری آنزیم پراکسیداز صورت گرفت. وزن تر تیمار فسفیت پتاسیم غلظت 4 گرم بر لیتر نسبت به دو تیمار دیگر، به طور معنی داری P<0.01 بیشتر بود. میزان آنزیم پراکسیداز در تیمار فسفیت پتاسیم غلظت 4 گرم بر لیتر به طور معنی داری p<0.01 نسبت به دو تیمار دیگر، 48 ساعت پس از تلقیح، بالاتر بود.

کلیدواژه ها:

پراکسیداز ، پیتیوم ، پتاسیم فایتوالکسین و فسفیت