بررسی تاثیر محلول دهی سیلیسیم بر خصوصیات فیزیولوژیکی گل لیلیوم شاخه بریده liliumspp در شرایط هیدروپونیک

اخیرا ضرورت کاربرد سیلیسیم در تیره های Cyperaceae و Poaceae به اثبات رسیده است. بنابراین بررسی ضرورت، مفید بودن و عدم ضرورت این عنصر برای سایر محصولات به ویژه در سیستم تولیدی بدون خاک بدلیل حذف منبع تامین عنصر سیلیسیم (خاک) امری ضروری و اجتناب ناپذیر میباشد. در همین راستا و با توجه به حذف منبع اصلی تامین سیلیسیم یعنی خاک در کشت های هایدروپونیک و نیز عدم بررسی ضرورت کوددهی سیلیسیم در پرورش لیلیوم شاخه بریده، آزمایش محلول دهی سطوح مختلف سیلیسیم 150و100و50و0 میلی گرم درلیتر روی گل لیلیوم در سیستم تولیدی هیدروپونیک در قالب آزمایشات فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار طراحی و فاکتورهای نشت یونی، کلروفیل کل، محتوای نسبی آب برگ و جذب سیلیسیم مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج آزمایش محلول دهی سیلیسیم به طور معنیداری کلروفیل کل، محتوای نسبی آب برگ و جذب سیلیسیم را در مقایسه با شاهد (عدم محل ولدهی) افزایش و نشت یونی را کاهش داد. بر همین اساس بیشترین بیشترین میزان کلروفیل کل در سطح 150 میلی گرم درلیتر حاصل شد. میزان کلروفیل کل در سطح 150 میلی گرم درلیترنسبت به سطوح 0و50و100 به ترتیب 40و49و82 درصد بیشتر بود. با توجه به نتایج آزمایش محلول دهی سیلیسیم در سیستم هایدروپونیک منجر به بهبود شاخص ها و خصوصیات فیزیولوژیکی لیلیوم می گردد

کلیدواژه ها:

لیلیوم شاخه بریده ، کوددهی سیلیسیم ، عنصر شبه ضروری