تعیین اولویت های بحران های زیست محیطی، کلانشهر اصفهان با استفاده از مدل AHP

بروز و ظهور بحران های متعدد در کشورها موجب گردیده تا سیاستگذاران نسبت به بررسی اولویت ها اقدام نمایند. از آنجاییکه منابع کشورها برای مقابله با بحران های مختلف کفایت نمی کند، توجه به یک روش مطمین و قابل استناد برای اولویت بندیبحران ها اهمیتی دوچندان می یابد.در این تحقیق، اولویت بندی بحران های محتمل در کلانشهرها به سبب تراکم جمعیت و میزان اثر گذاری مورد مطالعه قرارگرفته و کلانشهر اصفهان به عنوان منبعی برای مطالعه دوره ای انتخاب شده است. علت این انتخاب جایگاه جمعیتی، فرهنگیو سیاسی این شهر در کشور بوده است.در این تحقیق بحران های نشست زمین، آلودگی هوا، خشکسالی، آلودگی نوری، آلودگی بصری، آلودگی صوتی و ریزگرد بهعنوان 7 بحران در نظر گرفته شده و از منظر سلامت عمومی، محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج این اولویت بندی نشان داد بحران های زیست محیطی نشست زمین، بحران ریزگرد، آلودگی هوا، خشکسالی، آلودگیصوتی، آلودگی بصری، آلودگی نوری به ترتیب با وزن 314 / 0 ، 183 / 0 ، 167 / 0 ، 152 / 0 ، 111 / 0 ، 037 / 0 و 035 / 0 دارای اولویت1 تا 7 شدند. لذا سیاستگذاران شهری با توجه به منابع موجود می توانند از این اولویت بندی برای تصمیم سازی صحیح بامنشا اثر بسیار استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

بحران زیست محیطی ، تحلیل سلسله مراتبی ، کلانشهر اصفهان ، ارزیابی و اولویت بندی