بررسی نقش تکنولوژی در چگونگی شکل گیری بام سبز در معماری (نمونه موردی دانشگاه هنر نانیاگ در سنگاپور)

فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری می باشد. در تحقیق تحلیلی حاضر، نقش بام سبز در مدیریت بارش، تنوع زیستگاه موجودات زنده، بهبود محیط های زیستی از طریق تلطیف هوا، ذخیره انرژی، کاهش آلودگی صوتی و ... را بررسی می نماید. ضمن مورد مطالعه قرار دادن دانشگاه هنر نانیانگ واقع در سنگاپور به عنوان نمونه موردی بر تعیین عوامل موثر بر طراحی معماری سبز و در نهایت راهکارهایی جهت رسیدن به طراحی مطلوب فضاهای شهری مشخص گردد. امروزه بکارگیری بام های سبز در طراحی معماری و شهر مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است؛ چنانچه استفاده از پوشش سبز در بام ساختمان در اکثر کشورها رشد چشمگیری داشته که دلایل عمده آن علاوه از مبحث زیبایی شناسی معمارانه، پاسخگویی به عواملی همچون عایق سازی طبیعی ساختمان (حرارتی، رطوبتی و صوتی)، استفاده از فضای مردم بام در جهت خلق فضای دلپذیر، تلفیق ساختار مصنوع با طبیعت، کمک به کاهش آلودگی های جوی و افزایش نسبت اکسیژن هوا و غیره می باشد. از طرفی طراحی ساختمان با بام سبز منجر به افزایش پایداری و مدیریت صحیح باران های سیل آسا و آب باران می گردد. اکثر کشورهای توسعه یافته در این راستا در این راه قدم نهاده اند که لازم است تا در ایران نیز این موضوع مورد توجه قرارگیرتری قرار گیرد (بهرامی و همکاران، 68:1391).

کلیدواژه ها:

تکنولوژی سبز ، توسعه پایدار ، بام سبز ، محیط زیست ، سامانه های سبز ، استفاده بهینه از انرژی