مدیریت شهر دوستدار کودک و نوجوان با رویکرد ایمنی

در مدیریت شهری توجه به کودکان و نوجوانان بعنوان قشر موثر جامعه اجتناب ناپذیر است، قشری که آیندههر شهر و هر کشوری در دستان آنان است. توجه به نیاز های این گروه سنی از وظایف دولت ها است. درشهرها دولت های محلی عهده دار این وظیفه سنگین می باشند. در این تحقیق تلاش گردید تا ضمن بررسیشاخص های شهر دوستدار کودک و نوجوان شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر مطلوبیت محله های شهری وارتقاء شرایط محیطی محل سکونت کودکان و نوجوانان و مدیریت شهرهای دوستدار کودک و نوجوان موردبررسی قرار داده شود.روش تحقیق در این پژوهش، روش مشاهده مشارکتی و توصیفی - تحلیلی است. سعی گردید ضمن بررسیخصوصیات مربوط به عملکرد محیط های عمومی شهری، نیازهای گروه های اجتماعی خاص (کودکانونوجوانان) از طریق برداشت داده های میدانی، پرسشنامه و مصاحبه های عمیق، مورد ارزیابی قرار گیرد. دراین تحقیق از روش اسنادی، روش میدانی (پرسشنامه و مصاحبه) و روش مشاهده مستقیم (مشارکتی) استفادهگردید. تلاش شد ضمن تعریف کلیه مفاهیم مرتبط با موضوع تحقیق، بررسی کامل پیشینه تحقیق انجام گردد.نظریه های مختلف شهرسازان برجسته در خصوص شهر دوستدار کودک و نوجوان مورد بررسی قرار گرفت.نمونه شهرهای موفق جهان و ایران در این خصوص مورد مطالعه قرار گرفت. حجم نمونه با روش کوکران378 نفر مشخص شد، پرسشنامه ها تهیه وتوزیع گردید. داده های اخذ شده از طریق پرسشنامه ها توسط نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. بررسی و تحلیل وضعیت موجود از طریق SWOT نیز انجام شد وپیشنهاداتی نیز در این بخش ارایه شد گردید.در نهایت پایایی میزان رضایت کودکان و نوجوانان از وضعیت ایمنی و خدمات به اثبات رسید و پیشنهاداتیجهت بهبود وضعیت ارایه داده شد.

کلیدواژه ها:

کودک ، نوجوان ، امنیت ، رضایت مندی ، محلات