ارزیابی تحقق پذیری تراز مالی برنامه های توسعه ای وآسیب شناسی مولفه های تحقق آن با رویکرد درآمد پایدار

توسعه فرآیند مستمر تنظیم هدف ها در راستای بهزیستی مردم یک جامعه و کوششی در دستیابی به آن هدف هاست. در ایران طی سال های متمادی تاریخ توسعه، اهداف توسعه (بویژه بخش مدیریت شهری) به رغم برخورداری از ظرفیت و پتانسیل های زیاد، با مسایل و تنگناهای بسیاری در امر تعیین اهداف، شاخص ها برای برنامه ریزی، اجرا و پایش مواجه بوده است. این مسایل و تنگناها خود دارای ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، حقوقی و ... بوده و امید می رفته در قالب برنامه های میان مدت برطرف شده و اهداف توسعه تحقق یابد. پس از عدم کامیابی مطلوب نظام توسعه کشور در این زمینه، سال 1383 را باید به عنوان نقطه عطفی در تاریخ توسعه کشور به شمار آورد. در این سال برای اولین بار سند چشم انداز بیست ساله های برای افق 1404 همزمان با قانون برنامه چهارم توسعه کشور به تصویب رسید، لذا در این چارچوب، هدف گذاری و تعیین شاخص های مشخص برای برنامه ریزی های بخشی، پایش و نظارت در همه ابعاد، بخش ها و حوزه های زیرمجموعه، از جمله نظام مدیریت شهری اهمیت زیادی یافته است. بر این اساس و در چارچوب مدیریت شهری (با توجه وضع نامطلوب منابع مالی نظام مدیریت شهری)، مسلما از اهداف و شاخص های بسیار مهم افق 1404 در بردارند این زمینه و تعیین سهم مالیات های محلی و درآمدهای پایدار در منابع مالی شهرداری ها خواهد بود. لذا بررسی میزان تحقق اهداف تبیین شده در برنامه های توسعه ای و عناصر موثر بر آن توسط حوزه های اجرایی ضروری به نظر می رسد. در این راستا در این مقاله به آسیب شناسی این موضوع مبادرت گردیده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، چشم انداز ، طرح توسعه ، طرح جامع