تحلیل عوامل موثر در تشدید فرسودگی بافت تاریخی شهر (مورد: بافت تاریخی گرگان)

طی دهه های اخیر و در دوره تحولات جدید شهرنشینی، بافت های سنتی و تاریخی شهرها بیش از سایر نقاط شهری در معرض تاثیرات نامطلوب توسعه شهری قرار گرفته اند. به طوریکه، به مرور زمان و به دنبال دگرگونی های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی ایران و نیز گسترش فیزیکی و ناموزون شهرها به دلیل رشد سریع جمعیت شهری و مشکلات تامین مسکن و ارایه خدمات مورد نیاز شهروندان، گونهای دیگر از شهرها را به وجود آورد که امروزه به دو بخش قدیمی و جدید تبدیل شده اند. در این میان، به دلایل مختلف فاصله میان این دو بافت شدت یافته و عدم تطابق این بافتها با نیازهای نوین، اغلب بافته ای قدیمی در اینگونه شهرها تبدیل به بافتهای فرسوده شهری، از جمله در شهر گرگان شدهاند. از این رو، مقاله حاضر سعی دارد که به بررسی عوامل موثر در ایجاد و تشدید فرسودگی بافت تاریخی شهر با تاکید بر بافت سنتی گرگان بپردازد. همچنین این مقاله از نوع مطالعات کاربردی با متدلوژی توصیفی- تحلیلی بوده که داده های آن تلفیقی از روش های اسنادی و میدانی میباشد. جامعه آماری تحقیق شامل 14800 نفر ساکنان بافت تاریخی شهر گرگان بوده که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 307 نفر به عنوان حجم نمونه به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب گردید. ضریب آلفای کرونباخ برای کلیه گویه های پرسشنامه حدود 0/8 بوده که حاکی از پایایی نسبتا مناسب سوالات پرسشنامه است. نتایج کلی تحقیق حاکی از آن است که موانعی عمده مانند فقدان پارکینگ خودرو و وجود انواع آلودگیها، فقدان مصالح ساختمانی مناسب و گرانی آن، فقدان یا کمبود خدمات رفاهی و رها شدن محیط و نیز عدم توجه مسیولین به احیا اینگونه بافتها موجب تخریب و تشدید فرسودگی بافت تاریخی شهر گرگان شده است.

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، فرسودگی بافت ، احیاء بافت ، نوسازی و بازسازی ، بافت تاریخی گرگان