بررسی اثر بخشی زوج درمانی هیجان – محور بر افزایش صمیمیت زناشویی زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی با رویکرد هیجان محور بر افزایش صمیمیت زناشویی زوج ها صورت گرفته است. روش تحقیق شبه آزمایشی بود و از طرح آزمایشی آمیخته 2*3 (متغیر بین گروهی با دو سطح و متغیر درون گروهی با سه سطح) استفاده شده است. جامعه ی آماری شامل زوج هایی بود که به دلیل مشکلات مربوط به صمیمیت و تعارضات زناشویی به یکی از مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند. نمونه آماری شامل 32زن و شوهر (16 زوج) بود که با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه صمیمیت زناشویی بود. گروه های آزمایش در 12 جلسه مبتنی بر رویکرد زوج درمانی هیجان- محور شرکت کردند. به منظور آزمون فرضیات تحقیق، از آزمون آماری تجزیه و تحلیل واریانس با تکرار سنجش استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که کاربرد فنون رویکرد زوج درمانی هیجان- محور میزان صمیمیت (هیجانی، عقلانی، جنسی، جسمانی، ارتباطی، اجتماعی – تفریحی، روانشناختی، معنوی و صمیمیت کلی) زوج ها را افزایش داده است.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی هیجان محور ، صمیمیت زناشویی