بررسی سطح فعالیت اقتصادی و خصوصیات شخصی و اجتماعی جمعیت 19-10 سالۀ کشور در فاصلۀ سالهای 81-1375

کشور ایران ، در سالهای اخیر، تحولات جمعیتی چشمگیری را تجربه نموده است. ایران از نظر ساخت جمعیتی، دارای ساختار سنی جوان ولی در حال انتقال است. توجه جدی تر در رابطه با مسائل ساختار جوان کشور، بویژه مسألۀ آموزش و اشتغال جمعیت جوان، از حیث عملی حائز اهمیت است. این بررسی سعی نموده است با استفاده از نتایج سرشماری سال 1375 و آمارگیری نمونه ای از ویژگی های اشتغال و بیکاری خانوار در آبان ماه 1381 به تبیین تحول وضعیت فعالیت اقتصادی و ویژگیهای شخصی و اجتماعی جمعیت 19-10 ساله کشور در فاصلۀ سالهای 81-1375 بپردازد مهمترین نتایج حاصله از این بررسی عبارتنداز : سطح و روند مشارکت اقتصادی جمعیت جوان 19-10 ساله طی سالهای 81-1375 در بین دو جنس و مناطق شهری و روستایی کشور با نوساناتی همراه بوده است. نوساناتی در سهم جمعیت در حال تحصیل گروه سنی 19-10 سالۀ کشور برحسب دوره های تحصیلی، در بین نقاط شهری و روستایی و در میان هر دو جنس وجود دارد. علت عمدۀ تغییرات در وضعیت زناشویی و وضعیت مهاجرت جمعیت 19-10 سالۀ کشور را باید به ترتیب در کاهش شدید احتمال ازدواج دختران کمتر از 15 ساله و دستیابی به فرصتهای تحصیلی مناسب و عامل تبعی مهاجرت جستجو نمود. به نظر می رسد مطلوبترین راهکار، لزوم اتخاذ سیاستهای ترکیبی متناسب ، با در نظرگرفتن اولویت نیازهای آموزشی، نیازهای شغلی، مسکن، ازدواج، و تأمین اجتماعی جوانان کشور باشد. انتظار بر این است که در پیش بینی های اتی، نیازهای اصلی جوانان، بطور جدی مدنظر قرار بگیرد.در بستر زمان نهادینه شده و با مشارکت مستمر بین بخشی، بویژه بین نظام آموزش و نظام اشتغال در کشور همراه شود.

کلیدواژه ها:

جمعیت جوان ، سطح فعالیت اقتصادی و خصوصیات شخصی و اجتماعی