بررسی اثرات عصاره آبی زعفران (Crocus sativus L.) بر درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ در مگس سرکه (Drosophila melanogaster M.)

زعفران (Crocus sativus L.)، گیاه بومی کشور ایران و خصوصا منطقه خراسان هست و دارای جایگاه خاصی در الگوی تغذیه مردم میباشد. با توجه به مطالعات متعدد اثرات زعفران و ازآنجاکه در زمینه ی اثرات آن بر روند تکوین مگس سرکه به عنوان یک مدل جانوری مطالعات خاصی صورت نگرفته، در این مطالعه اثرات عصاره آبی زعفران بر درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ در مگس سرکه در حین تکوین، مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 5 جفت مگس سرکه وحشی بالغ سه روزه جهت جفت گیری و تخم گذاری به هر یک از ظروف کشت حاوی غلظت های متفاوت عصاره آبی زعفران منتقل و پس از هشت ساعت خارج گردیدند. درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ در کلیه غلظت ها موردبررسی قرار گرفت. تجزیه وتحلیلهای آماری با نرمافزار SAS و میانگین دادهها با آزمون Tukey با حداقل سطح معنیداری (p<0.05) مقایسه شدند. در غلظت های پایینتر زعفران، افزایش معنیدار میزان تبدیل لارو به شفیره در مقایسه با گروه کنترل، مشاهده شد. اما حضور غلظتهای بالای زعفران در محیط کشت، منجر به کاهش معنیدار درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ گردید. با توجه به نتایج به دست آمده اثرات زعفران بر روند تکوین مگس سرکه تا حدی وابسته به دوز عمل میکند. به این معنا که زعفران در غلظتهای پایین اثرات مثبتی بر درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ داشته ولی افزایش غلظتهای مصرفی میتواند منجر به بروز تاثیر منفی بر این روند گردد.

کلیدواژه ها:

تکوین ، مدل ، تغذیه