جایگاه فلسطین در سیاست خارجی مصر؛ از مبارک تا سیسی

مسیله فلسطین یکی از موضوعات چالش برانگیز در سیاست خارجی مصر است که اهمیت آن بسته به عوامل داخلی و خارجی در سیاست خارجی این کشور متغیر بوده است. به طور کلی، رفتار سیاست خارجی مصر در حوزه مسیله فلسطین و اسراییل، از یک سو ناشی از تحولات محیط خارجی به ویژه نقش آفرینی ایالات متحده و اسراییل و از سویی دیگر تحت تاثیر عوامل داخلی از جمله نقش رهبران و نحوه تلقی آنها از نقش ملی خود و نقشآفرینی گروههای داخلی از جمله اسلام گرایان بوده است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به دنبال پاسخگویی به این سیوال است که پس از پیمان کمپ دیوید و به طور مشخص روی کار آمدن حسنی مبارک، مهمترین عامل شکل دهی به سیاست خارجی مصر در قبال فلسطین چه بوده است. استدلال مقاله این است که وابستگی اقتصادی و نظامی مصر به ایالات متحده از یک سو و موقعیت استراتژیک مصر در تامین امنیت اسراییل از سویی دیگر موجب شد تا پس از پیمان کمپ دیوید و شناسایی اسراییل، نقش آفرینی عوامل خارجی در شکل دهی به سیاست خارجی مصر در قبال مسیله فلسطین پررنگتر شود

کلیدواژه ها:

سیاست خارجی ، مسیله فلسطین ، عوامل محیطی ، مدل پیوستگی سیاست خارجی ، نظام بین الملل