بررسی تاثیر زبان لویی فردینان سلین در سفر به انتهای شب بر مدیر مدرسه جلال آل احمد

جلال آل احمد با تکیه بر زبان عامیانه، پویایی منحصر به فردی به نگارش خود بخشیده است. این شاخصه در مدیر مدرسه به اوج رسید و قلم نویسنده، هنگام معرفی شخصیت های جامعه، متعهدانه در گروی اصطلاحات آن قشر قرار می گیرد. مدیر مدرسه به عنوان یک سند ادبی ماندگار، روایتگر جامعه بود و با پایبندی به زبان جاری، جزییات داستان را باورپذیر تر نماید. هر اثر ادبی غنی نیز منحصر به مجموعه محدود از نکات ادبی است و در جریان رویکردی تطبیقی، زوایای عمیق تری از آن واکاوی می شود. مدیر مدرسه آل احمد نیز می تواند به همین منظور در تطبیق با سفر به انتهای شب سلین قرار گیرد. این دو اثر را می توان از جنبه های محتوا، شیوه بیان و جهان بینی نویسنده مورد مقایسه و بررسی قرار داد اما شباهت بارز، توسط نویسندگان آن ها به زبان عامیانه و تسری دادن این زبان غالب نوشتار است. قلم سلین نکته ای است که توجه آل احمد را در سفر به انتهای شب به خود جلب کرده و او را وادار می نماید که اظهار کند مدیر مدرسه را با تاثیرپذیری از این رمان به نگارش درآورده است. آنچه که این پژوهش به آن می پردازد، چگونگی اثرپذیری قلم آل احمد از سلین به ویژه در به کارگیری زبان عامیانه برای نگارش است. در این پژوهش چگونگی اثر پذیری قلم آل احمد از سلین در به کارگیری زبان عامیانه با بررسی شاخصه های زبان عامیانه من بود این شاخصه ها در مدیر مدرسه است و به انتهای شب بررسی می گردد.

کلیدواژه ها:

زبان عامیانه ، جلال آل احمد ، لویی فردینان سلین ، مدیر مدرسه ، سفر به انتهای شب