اثربخشی افزایش علاقه اجتماعی در کاهش علایم کودکان هشت تا 11 سال مبتلا به اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی شهر ارومیه

هدف از انجام گرفتن این پژوهش، تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر افزایش گرایش اجتماعی در کاهش مشکلات کودکان مبتلا به نارسایی توجه - بیش فعالی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از افراد مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر ارومیه 31 نفر با تشخیص این اختلال انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایشی و کنترل قرار گرفتن و مقیاس کانرز به عنوان پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایشی 15 جلسه آموزش های لازم در خصوص گسترش تعلق و گرایش اجتماعی را دریافت نمودند در حالی که در مورد گروه کنترل مداخله این صورت نگرفت. سپس همان مقیاس به عنوان پس آزمون و در پیگیری سه ماه برای هر دو گروه تکرار شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.

کلیدواژه ها:

علاقه اجتماعی ، بیش فعالی - نارسایی توجه