نقش ادبیات کودک در تعلیم و تربیت و پرورش و رشد اجتماعی

ادبیات کودکان به مجموعه آثار ونوشته هایی گفته می شود که به وسیله ی متخصصین برای کودکان نوشته می شود و در همه آنها ذوق و سطح رشد، پرورش فکر، تربیت و شخصیت کودک مورد توجه است. ادبیات کودکان به موضوعات شناختی از قبیل، آزمون های واژگانی که توسط روانشناسان آموزشی طراحی می شود و به سطوح مختلف رشد شناختی برای فهم محتوا اختصاص داده می شود. هدف از این مقاله، فراهم آوردن زمینه ای ویژه برای فهم پیشرفت و تغییر دغدغه های ادبیات کودک و راهگشار مسیری جدید برای فهم بهتر ادبیات با توجه به اینکه سیر تحول ادبیات در هر کشوری تحت تاثیر فرهنگ، اجتماع و اوضاع سیاسی و اقتصادی آن جامعه است، ادبیات کودکان و نوجوانان نیز در ایران از این مسیله مستثنی نیست و می توان آن را به چهار دوره تقسیم کرد که در هر دوره ای با سیر نزولی یا صعودی با درونمایه های متفاوت و سبک ها وانواع ادبیات از قبیل آثار ترجمه شده- آثار کهن و آثار کلاسیک- همراه بوده است و در نهایت با ورود به فناوری های جدید در عرصه زندگی کودکان و نوجوانان و تاثیر آنها در ادبیات مکتوب و جایگاه ادبیات کودکان ایران در شرایط فعلی، یعنی، ورود به مرحله چهارم یعنی خلق مستقل ادبی را می توان مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، پرورش فکر ، کودکان ، رشد شناختی