تبیین گرایش به اعتیاد بر اساس خود تمایزیافتگی و ناگویی خلقی در دانشجویان
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 500
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TEB-6-2_009
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه خودتمایزیافتگی و ناگویی خلقی با گرایش به اعتیاد در دانشجویان علوم پزشکی انجام شد.روش: این پژوهش همبستگی توصیفی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی 1393-94 انجام شد و 337 دانشجو به شیوه خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های خودتمایزیافتگی اسکورن و فرایدلندر، ناگویی خلقی تورنتو و گرایش به اعتیاد قربانی استفاده شد. داده ها از طریق رگرسیون چندگانه از نوع گام به گام مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: خودتمایزیافتگی و مولفه های جایگاه من و واکنش پذیری عاطفی و همچنین ناگویی خلقی و مولفه دشواری در تشخیص احساسات پیش بینی کننده گرایش به اعتیاد در دانشجویان بودند (p<0/001). نتیجه گیری: با توجه به نقش ناگویی خلقی و خودتمایزیافتگی در پیش بینی گرایش به اعتیاد در دانشجویان، لزوم توجه مسیولین، برنامه ریزان و دست اندرکاران نظام آموزشی به منظور کاهش ناگویی خلقی و بهبود خودتمایزیافتگی از طریق برگزاری کارگاه ها ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد اکبری بورنگ
استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
سمیه محتشمی نیا
کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران
محمدحسین سالاری فر
استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران