تاثیر تمرین سرعتی- تعادلی بر میزان تعادل کارکنان میان سال ناجا

مقدمه: هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر شش هفته تمرین سرعتی- تعادلی بر میزان تعادل کارکنان میانسال نیروی انتظامی بود. مواد و روش ها: 20 نفر از افراد میانسال که هفته ای سه بار در فعالیت های آمادگی جسمانی شرکت داشتند. در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی های تحقیق به دو گروه تقسیم شد. گروه اول (n=10) تمرینات ترکیبی سرعتی- تعادلی را به مدت شش هفته و هر هفته دو جلسه انجام داد. گروه دوم (n=10) نیز به عنوان گروه کنترل در این مطالعه شرکت کرد که در هیچ گونه برنامه تمرینی استفاده شده توسط گروه دیگر شرکت نکرده و به برنامه های معمول خود ادامه دادند. برای برآورد میزان تعادل آزمودنی ها، پس از گرم کردن مختصر (چنج تا 10 دقیقه کشش و دوی نرم) از تست تعادل ستاره (SEBT) در هشت جهت استفاده شد. در طول شش هفته که گروه تمرینی، تمرینات ویژه خود را انجام می داد از گروه کنترل خواسته شد فعالیت های بدنی روزانه و تمرینات خود را حفظ نمایند. روز بعد از اتمام دوره تمررینی، تعادل آزمودنی ها دوباره اندازه گیری شد. یافته ها: پس از اجرای دوره تمرینی و در پس آزمون SEBT فاصله دستیابی آزمودنی های گروه تمرینی در تمام جهت ها افزایش معنی داری داشت که نشانگر تاثیرات افزایشی اجرای تمرینات سرعتی- تعادلی بر تعادل افراد میانسال بود. با این حال در فاصله دستیابی آزمودنی های گروه کنترل در پیش و پس آزمون SEBT هیچ تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق استفاده از تمرینات سرعتی- تعادلی به منظور کاهش احتمال سقوط و بهبود تعادل افراد میان سال توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

کارکنان وظیفه ، اختلالات روانی ، فرماندهی انتظامی تهران بزرگ