آموزش های الکترونیکی و شخصیت سازی نظام اداری گامی بسوی دولت الکترونیک

دسترسی و تسلط بر تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات (ICT) در امر استراتژیک آموزش و تربیت نیروی انسانی امروزه به یکی از مؤلفههای مهم قدرت در سطح بین المللی تبدیل شده است و کشور ما ایران نیز نمی‌تواند از این تکنولوژی به دور بماند. آموزشهای الکترونیکی (E-learning) یا آموزش های مجازی (cyber learning) با توجه به کارآمدی، انعطاف‌پذیری،‌ چند رسانه‌ای بودن، سرعت، ‌فراگیری و توانایی ذخیره سازی و جستجوی اطلاعات، ‌قابلیت‌های فراوانی برای ایجاد دگرگونی در ساختار نظام اداری کشور دارند. در نظام فعلی جهان هر چند که استفاده از تکنولوژی(سخت افزاری و نرمافزاری) از ضروریات می باشد لکن نیروی انسانی یا همان مغز افزاری نقش اساسی و مهم را ایفاء می کند. ممکن است مدیران،‌ کارشناسان و دیگر نیروی انسانی یک نظام اداری بعنوان مغز افزاری بتواند با استفاده از تکنولوژی،‌ ساختارهای اداری را در جوامع بشری به شکل‌های مختلف ایجاد کنند اما موضوعی که کمتر مورد توجه قرار می گیرد پارامتر شخصیتی نظام های اداری کشور می باشد که حاصل روح رفتاری حاکم بر نیروی مغز افزاری، شخصیتی که به واسطه آن ساختارهای اداری سازمانها اعمالی را از خود بروز می دهند و در ذهن مراجعین تصاویری نقش می بندد که این تصاویر نشان دهنده نگرش ها،‌ ارزشها و رسالت نظام های اداری می باشد و در طی عمر این نظام با آنها باقی میماند و افکار عمومی بر آن قضاوت کرده و تعاملات خود را بر مبنای برداشت انجام شده تنظیم مینماید. امروزه بسیاری از کشورهای در حال توسعه و در حال گذر منجمله ایران در تلاشند تا با تدوین و اجرای پروژه های آموزش الکترونیکی، ‌خود را با واقعیات جدید منطبق سازند و به گونه ای کارآمد و هدفمند اصلاحات نهادی عمیقی را در بخش نظامهای اداری به عمل آورده و با بهره گیری از قدرت اطلاعات و تکنولوژی های اطلاعاتی برای ایجاد ساخت جدیدی از دولت که دولت الکترونیک نام می گیرد اهتمام ورزند. این مقاله بدنبال پاسخ دادن به این سوال خواهد بود که آیا افزایش و ارتقاء پروژه های آموزش الکترونیکی در نظامهای اداری کشور خواهند توانست شخصیت نوینی از رفتارهای سازمانی را در جهت تحقق دولت الکترونیک بوجود بیاورد؟