تاثیر روش آموزش هم شاگردی بر مهارت های اجتماعی و پیشرفت تحصیلی

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر روش آموزش هم شاگردی بر مهارت های اجتماعی و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی، انجام شده است.روش: نمونه پژوهش 60 نفر از دانش آموزان پسر پایه دوم راهنمایی مدارس دولتی در سال تحصیلی 87-86 بودند که بعد از روش نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. در گروه آزمایش، روش آموزش هم شاگردی و در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. محتوای برنامه آموزش شامل چهار بخش کلی کتاب ریاضی سال دوم راهنمایی بود که طی دوازده جلسه به دانش آموزان آموزش داده شد. ابزار تحقیق در این مطالعه عبارت بودند از آزمون مهارت های اجتماعی و آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی معلم ساخته.یافته ها: نتایج نشان دادند که میانگین نمرات آزمودنی های گروه آموزش هم شاگردی در مقایسه با میانگین گروه کنترل در پس آزمون مربوط به ریاضی به طور معناداری بالاتر بود. همچنین میانگین نمرات مهارت های اجتماعی گروه آموزش هم شاگردی به طور معناداری بالاتر از گروه آموزش سنتی بود و نیز یافته های پژوهش نشان دادند که آموزش هم شاگردی در سه مقوله همکاری و تعاون، رفتار قاطع و همدلی موثر واقع شد و در مورد مقوله خویشتن داری بی تاثیر بود.نتیجه گیری: به کار گیری روش های فعال آموزشی نقش بسزایی در پیشرفت تحصیلی و مهارت های اجتماعی دارد

کلیدواژه ها:

آموزش هم شاگردی ، پیشرفت تحصیلی ، مهارت های اجتماعی