تحلیل رابطه اهداف و فریبکاری تحصیلی: نقش میانجی عدم تعهد به اخلاق تحصیلی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 389

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJEST-12-1_016

تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

زمینه: تقلب یا فریبکاری تحصیلی، یکی از پدیدههای غیراخلاقی رایج در نظامهای آموزشی است که با گسترش فناور ی، به طور فزاینده ای تسهیل شده و شیوع پیدا کرده است. در این پژوهش، اثر جهت گیریهای هدف پیشرفت بر فریبکاری تحصیلی با واسطهگری عدم تعهد به اخلاق تحصیلی بررسی شده است. روش: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی در نیمسال دوم تحصیلی 95-94 بودند. گروه نمونه شامل 200 نفر از دانشجویان دانشگاه شهیدبهشتی بود ند که با روش نمونه برداری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهایی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است عبارتند از: نسخه تجدیدنظر شده پرسشنامه هدف پیشرفت، مقیاس عدم تعهد به اخلاق تحصیلی،مقیاس فریبکاری تحصیلی. تحلیل دادهها به شیوه مدلیابی معادلات ساختاری و با کمک نرم افزارهایAMOS و SPSS انجام گرفت.یافته ها: نتایج تحلیل دادهها نشان میدهد رابطه بین جهتگیریهای هدف تسلطی-گرایشی و تسلطی-اجتنابی با ابعاد مختلف عدم تعهد به اخلاق تحصیلی، منفی و معنادار و با وجوه فریبکاری تحصیلی، منفی و غیرمعنادار است. همچنین، رابطه بین جهتگیریها ی هدف عملکرد ی- گرایشی و عملکردی-اجتنابی با ابعاد مختلف عدم تعهد به اخلاق تحصیلی مثبت و معنادار و با وجوه فریبکاری تحصیلی، مثبت و غیرمعنادار بدست آمد. نتیجه گیری: به نظر میرسد تلاشهای مداخله ای و آموزشی برای افزایش تعهد اخلاقی فراگیران در کاهش رفتارها ی فریبکارانه آنها، اثربخش است. این یافته ها اطلاعات ارزشمندی برای دست اندرکاران آموزشی که هدفشان کاهش فریبکاری در محیطهای علم ی است فراهم میکند و تلویحات مهمی در جهت آموزش اخلاقی فراگیران در بر دارد

نویسندگان

زهرا رویایی

گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی

امید شکری

گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی

فاطمه باقریان

گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی

مسعود شریفی

گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی