تاثیر تثبیت زیستی بر افزایش مقاومت فشاری ماسه ساحلی بابلسر

مقاومت ساحلی به دلیل دارا بودن خاک سست، قادر به تامین خصوصیات مکانیکی مورد نیاز مهندسین به منظور ساخت و ساز نمی باشند. از این رو بهسازی این مناطق قبل از احداث بنا امری ضروری می باشد. روش های معمول بهسازی خاک علاوه بر صرف هزینه و انرژی مکانیکی بالا آلودگی زیست محیطی را همراه داشته و موجب آلودگی ساحل و دریا شده و در نتیجه حیات موجودات زنده را دچار اختلال می کند. بنابراین یافتن روشی سازگار با محیط زیست امری ضروری به نظر می رسد. تثبیت بیولوژیکی از جمله روش های سازگار با محیط زیست بوده که با ایجاد اتصال بین ذرات خاک موجب بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی خاک می شود. در این تحقیق از باکتری اسپورسارسینا پاستوری جهت تثبیت ماسه ساحل بابلسر استفاده و آزمایش مقاومت فشاری محصور نشده جهت بررسی مقاومت خاک انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که در اثر واکنش های بیولوژیکی، رسوب کلسیم کربنات تشکیل شده و مقاومت فشاری خاک با افزایش زمان افزایش می یابد به طوری که 28 روز پس از تزریق، مقاومت خاک از مقدار 0 به 238 کیلو پاسکال افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

تثبیت بیولوژیکی ، اسپوروسارسیناپاستوری ، ماسه ساحلی ، هیدرولیز اوره ، مقاومت فشاری