گیاه پالایی دو گونه ی درختی نارون چتری و سرو خمره ای نسبت به فلز سنگین سرب (مطالعه موردی: شهرستان شهرکرد)

از مهمترین آلاینده های محیط زیست فلزات سنگین می باشند. آلودگی ناشی از این فلزات به علت پایداری در محیط زیست از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است. در این میان زیست پالایی گیاهی به عنوان یکی از ارزان ترین، اقتصادی ترین و کاربردی ترین روش ها برای جذب و کاهش آلودگی فلزات سنگین به شمار می رود. تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان جذب سرب در برگ های دو گونه ی درختی نارون چتری(ulmus densa) و سرو خمره ای ( Platycladus Orientalis) در شهرکرد صورت گرفته است. برای این منظور در رویشگاه های آلوده ( خیابان کاشانی و ترمینال مسافربری ) و رویشگاه شاهد (دانشگاه شهرکرد) نمونه برداری از برگ گونه های درختی دراواخر فصل بهارانجام شد. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده بوسیله نرم افزار SPSS انجام و از آزمون چند دامنه ای دانکن برای مقایسه میانگین ها استفاده شد. نتایج نشان داد که مقدار تجمع فلز سرب، در رویشگاه آلوده (خیابان کاشانی ) بیشتر از رویشگاه های دیگر بوده، ضمن اینکه بیشترین مقدار تجمع فلز سرب، در گونه درختی سرو خمره ای یافت شد.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، سرب ، سروخمره ای ، نارون ، شهرکرد