افزایش آبگریزی سطحی غشاهای نانو حفره الیاف توخالی پلی اتر ایمید با ماکروملکول اصلاح کننده سطحی

در این تحقیق غشاهای متخلخل نانو حفره الیاف توخالی پلی اتر ایمید (PEI) به روش جداسازی فازی ساخته شده اند. اثر غلظت افزودنی ماکروملکول اصلاح کننده سطحی (SMM) در محلول پلیمری بعنوان اصلاح کننده سطحی بر ساختار و افزایش آبگریزی غشاها بررسی شده است. مشخصات غشاهای الیاف توخالی تولید شده با تست های تراوایی نیتروژن، میکروسکوپ الکترونی، زاویه تماس سطحی، فشار مرطوب شدن مشخصه بندی شده اند. نتایج میکروسکوپ الکترونی نشان داد که با افزودن غلظت SMM به محلول پلیمری ساختار بند انگشتی غشاها افزایش می یابد که بدلیل افزایش سرعت جداسازی فازی می باشد. غشاهای تولید شده با SMM اندازه حفره های سطحی کوچکتر و تخلخل سطحی بیشتری نشان دادند. غشا توسعه یافته تولید شده با افزودن 2% از SMM دارای اندازه حفره سطحی متوسط 6 نانومتر و تراوایی نیتروژن 8940GPU می باشد. آبگریزی غشاها اصلاح شده با 2% از SMM از 81 درجه تا تقریبا 92 درجه افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

غشاهای الیاف توخالی PEI ، ماکروملکول اصلاح کننده سطحی ، آبگریزی