بررسی و نقد آرای تفسیری در آیات 118 و 119 سوره هود با تاکید بر نظر تفسیری سید مرتضی

بدون تردید وحدت و همدلی از اصولی ترین آموزه های مترقی و بلند قرآن کریم است و این مهم زمینه ساز بر پا نمودن دینخداوند در سایه تحقق آرمان متعالی تشکیل امت واحد خواهد شد و این امر، مستلزم پرهیز از تفرقه و اختلاف است. قرآن،تشکیل امت واحد را یک برنامه وسیع، برای تحقق حکومت جهانی عصر ظهور میداند. گواه این مدعا ده ها آیه قرآن است کهمسلمانان بلکه همه مردم را به گردآمدن بر محور حقیقت و ترک جدال و تفرقه دعوت می کند . آیات بسیاری از جمله آیات118 و 119 سوره هود به این امر مهم پرداخته است و نا آگاهان، در طول تاریخ،گاه از روی جهل و گاهی از سر بغض و غرضورزی، شبهاتی را به لفظ و محتوای آیات شریفه وارد کرده اند که البته در محل خود به طور کامل پاسخ داده خواهد شد.ضرورت پاسخگویی به شبهات مطروح اشاعره که بعضا امروزه نیز برخی با استناد به آن شبهات بر مصحف شریف، اشکال میکنند، ما بر نگارش این مقاله وا داشت تا با تکیه بر قول سید مرتضی بر این محل نزاع، خاتمه دهیم. این مقاله که با روشتحلیلی- توصیفی و با استناد به آیات وروایات، انجام شده است، پس از بررسی روایی این آیات، آراء تفسیری آن ها، با محوریت نظر تفسیری سید مرتضی مورد پژوهش قرار گرفته شده است. در تفسیر آیات 118 و 119 این سوره از دیدگاهمفسران شیعه و اهل سنت نظرات متعددی بیان می گردد که در جمع بندی این اقوال با قول سید مرتضی می توان به ایننتیجه رسید که مفسرین شیعه، با سید مرتضی هم نظر بوده اند ولی اقوال مفسرین اهل سنت در مواردی موافق و در مواردیمخالف نظر سید بیان شده اند. نتایج حاصل از این پژوهش، بیان گر این است که شبهات مطروحه اشاعره مردود است و خداونداز باب حکمت خویش، بندگان را خلق و هدایت کرده و با از بین بردن اختلافات ناشی از اختیار آنان، رحمت خویش را برآنانوعده داده شده در قران را فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

امت واحد ، خلقت انسان ، رحمت خداوند ، اختلاف ، سوره هود ، سیدمرتضی