بررسی تحلیلی روش قران کریم در تبیین جایگاه زن در جامعه اسلامی عصر نزول، با از بین بردن رسم جاهلی

یکی از آداب و رسوم دوران جاهلیت، مساله زنده به گور کردن دختران بوده است. اعراب در زمان جاهلیت دختران خویش رامایه ننگ می دانستند و یا به دلایلی واهی چون: عدم ارزش زن، به عنوان یک انسان در جامعه جاهلى و ترس از فقر و ... ازدختر دار شدن بیمناک بودند و زمانی که فرزند متولد شده شان، دختر به دنیا می آمد، بلافاصله آن دخترک بی گناه را زنده بهخاک می سپردند. این رسم جاهلی که از دردناک ترین و وحشیانه ترین پدیده هاى عصر جاهلیت عرب بود و در قران از آنبا عنوان، پدیده (واد) یاد شده و مکرر به آن اشاره شده است. در این مقاله به تناسب این که نقد و بررسی آراء تفسیری آیه8 و 9 سوره تکویر با تاکید برنظر تفسیری سید مرتضی علم الهدی می باشد، به بررسی این آیات می پردازیم. خداوند درآیات 8 و 9 سوره تکویر اعراب جاهلی را این گونه مورد توبیخ قرار می دهد: و اذا المووده سیلت. بای ذنب قتلت. قرآن مجیدبه قدرى این مساله را زشت و منفور شمرده، و با آن برخورد قاطع کرده است که حتى رسیدگى به این موضوع را مقدم برمساله نشر نامه هاى اعمال در قیامت و دادخواهى در مسایل دیگر مى شمرد. در این مقاله که با روش تحلیلی – توصیفی و بااستناد به آیات وروایات، انجام شده است، پس از بررسی روایی این آیات، آراء تفسیری آن ها، با محوریت نظر تفسیری سیدمرتضی مورد پژوهش قرار گرفته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، بیان گرنهایت اهتمام قران و اسلام، به خونخواهی انسان ها و مخصوصا انسان هاى بى گناه و همچنین ارزش جنس زن، از دیدگاه اسلام می باشد.

کلیدواژه ها:

المووده ، ذنب ، زن ، دختر ، سیدمرتضی ، جاهلیت ، دادخواهی ، فقر ، توبیخ