ارزیابی مولفه های توانمندسازی زنان ساکن در بافت های فرسوده شهری مطالعه موردی محلات بازار و حدادعادل شهر کرمانشاه

توانمندسازی زنان از جمله مولفه های مهم در طرحهای اجراء شده در بافت های فرسوده است. زنان قربانیان اصلی در مواردی چون فقر، خشونت، عدم برخورداری از تغذیه و بهداشت مناسب هستند، از این رو توجه به بهبود موقعیت زنان نفع همگانی را در بر دارد. با توجه به اهمیت توانمندسازی زنان در بافتهای فرسوده، این پژوهش با هدف ارزیابی میزان آگاهی زنان ساکن در محلات بازار و حدادعادل شهر کرمانشاه انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی میباشد. که با استفاده از پرسشنامه نظرات شهروندان زن جمع آوری گردید. جامعه آماری این تحقیق، شهروندان زن ساکن در دو محله بازار و حدادعادل با تعداد 1274 نفر می باشد. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 296 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و برای جمعآوری دادهها از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. از کل 1274 نفر زن ساکن در دو محله حدود 683 نفر 54) درصد) در محله بازار و 591 نفر 46) درصد) در محله حدادعادل ساکن هستند. با توجه به جمعیت زن هر محله، تعداد 160 نفر برای محله بازار و تعداد 136 نفر برای محله حدادعادل به عنوان تعداد نمونه ها در هر محله در نظر گرفته شد و در مرحله بعدی پرسشنامهها به صورت تصادفی در هر محله در اختیار پاسخگویان زن قرار گرفت. در ادامه جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه، از آزمون های ضریب همبستگی و رگرسیون در محیط SPSS استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد که از مجموع کل نمرات 115 امتیاز میانگین نمره توانمندسازی زنان در دو محله بازار وحدادعادل 50/24 امتیاز است و رابطه مستقیم و قوی بین دو متغیر موقعیت اقتصادی- اجتماعی R=0/922)، .(Beta=0/706) (p<0/05 و میزان آگاهی زنان R=0/809)، (Beta=0/297) (p<0/05 با توانمندسازی زنان وجود داشت. نتایج گویای وجود آگاهی پایین زنان دو محله (بازار- حدادعادل) از مولفههای توانمندسازی زنان در بافت های فرسوده است و مداخلات صورت گرفته در غالب طرح های بهسازی و نوسازی در این دو محله نتوانسته است به توانمندسازی زنان کمک کند..

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، گروه زنان ، بافت فرسوده