مدیریت و تحلیل ریسک های پروژه های احداث خطوط جدید مترومطالعه موردی: خط 6 متروی تهران

توسعه زیرساختهای کارا و پرهزینه ای همچون خطوط مترو از سیاستهای کلان و اجتناب ناپذیر به منظور سوق دادن تقاضای شیوه های شخصی سفر به شیوه های پایدار است. پروژههای احداث خطوط جدید مترو به عنوان یکی از بهترین گزینه ها به منظور برون رفت از مشکلات ترافیکی و محیطزیستی از سوی نهادهای مردمی، شهری، حمل ونقل ی، محیط زیستی و سلامت بهشمار میرود. پژوهش حاضر به تحلیل ریسکهای محتمل پروژه های خطوط جدید مترو و ارزیابی اثر آنها بر اهداف پروژه میپردازد. پروژه احداث خط 6 متروی شهر تهران به عنوان مطالعه موردی درنظر گرفته شد. برای تحلیل و ارزیابی ریسکها، روش پرسشگری از خبرگان پروژه (کارفرمایان، پیمانکاران و مشاور) استفاده شد. نتایج تحلیل نشان میدهد، از میان کلیه عوامل کارفرمایی، مشاوران، پیمانکاری، سیاسی، طبیعی و نیروی انسانی یک عامل سیاسی از نوع تعجیل و فشار در افتتاح طرح به عنوان ریسکی مهم بر روی اهداف پروژه شناخته شد. عواملی همچون تاخیر در تحویل زمین، عدم رفع معارضین، تاخیر در ابلاغ نقشهها و مشکلات با همسایگان و اهالی منطقه از دیگر تهدیدات بالقوه بر روی اهداف (از جمله هزینه و زمان) پروژه مترو شناخته شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، مترو ، اولویت بندی ریسکها ، ارزیابی ریسک ، تحلیل ریسک