طراحی مسیر میان راهی برایBRT با هدف کاهش تعداد ناوگان مورد نیاز مطالعه موردی خط 110 BRT تهران

امروزه سیستمهای حمل ونقل همگانی یک راه حل مناسب برای تهدیدهای روز افزون ناشی از تراکم ترافیک میباشند. مدیران و برنامه ریزان این سیستم ها همواره با انتقال سریع و ارزان مسافرین بدنبال ارتقای رضایتمندی سیستم هستند. این در حالی است که چنین راه حل هایی هزینه زیادی به همراه خواهند داشت. برنامه ریزی خطوط اتوبوس تندرو (BRT) و جلب رضایت مسافرین، یکی از چالش های پیشروی اتوبوسرانی هاست. یکسان نبودن نرخ ورود مسافران به ایستگاههای BRT و همچنین اختلاف زیاد تقاضا بین برخی از ایستگاهها، از جمله مسایلی است که هزینه بهره برداری از خط را افزایش می دهد. این موضوع باعث میشود که تنها با تعداد ناگان بالا قادر به پاسخگویی به تقاضای خط بود، چرا که تقاضای خط در ساعات مختلف سرویس دهی تفاوت زیادی با هم دارند. از جمله راهکارهایی که برای حل این مشکلات می توان در نظر گرفت، ارسال ناوگان خالی به ایستگاه های پر تقاضا (Dead Heading) یا در نظر گرفتن مسیر میان راهی (Short Turning) برای ایستگاههای مذکور میباشد. در این مطالعه ضمن ارایه روش طراحی مسیر میان راهی Ceder، روش مذکور بر روی خط BRT 110 شهر تهران اعمال شده است و در نهایت مسیر میدان آزادی تا دانشگاه علوم و تحقیقات بعنوان سناریوی برتر معرفی شد.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل همگانی ، اتوبوس تندرو ، BRT ، طراحی مسیر میان راهی ، short turn ، Load Profile