راه سبز به عنوان مسیرهای غیرموتوری کمربند سبز

وجود کمربند سبز در پیرامون شهرها، یکی از معیارهای توسعه پایدار شهری است. راههای سبز به عنوان مسیرهای ارتباطی غیر موتوری کمربند سبز، با اهداف تفرجی و زیست محیطی طراحی و احداث میشوند و جاذبههای گردشگری قلمرو آن را به همدیگر پیوند میزنند همچنین مکانهای تفرجی لبه شهر را به نقاط مختلف کمربند سبز آن متصل میکنند. این راهها به صورت شبکه ای کامل در پیرامون شهر طراحی میشوند و موجبات جلب گردشگر را فراهم میسازند. این تحقیق درنظر دارد با ارایه مبانی نظری و تجارب جهانی راه سبز، چارچوب طراحی وکاربردهای آن را معرفی نماید.نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که کمربندهای سبز موفق جهان، همگی از یک شبکه کامل راههای سبز در قلمرو خودشان برخوردار هستند که موجبات ارتقا محیط زیست، گردشگری و سطح زندگی آنها را فراهم میسازد. این شبکه از یک راه اصلی دایره وار در مجاورت شهر و راههای اصلی متصل به آن، از تمام نقاط قلمروکمربند سبز تشکیل میشود. حریم شهر تهران با برخورداری از جاذبه های طبیعی و تاریخی فراوان، ظرفیتهای زیادی برای احداث شبکه راه سبز دارد که میتواند در ارتقا کیفیت قلمروآن بسیار مفید باشد.

کلیدواژه ها:

کمربند سبز ، راه سبز ، محیط زیست ، گردشگری