مقایسه سبک زندگی و باورهای ارتباطی در زنان متقاضی طلاق و منصرف از طلاق

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 315

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFEI01_098

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

هدف این پژوهش مقایسه باورهای ارتباطی و سبک زندگی در زنان متقاضی طلاق و منصرف از طلاق در شهرستان ارومیه بود. این مطالعه از نظر هدف بنیادی و از نوع علی – مقایسه ای بوده است. جامعه آماری تحقیق زنان مراجعه کننده به هییت های حل اختلاف شهرستان ارومیه در سال 1394 بود که از بین آنها تعداد 100 نفر زن متقاضی طلاق و 100نفر زن منصرف از طلاق به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و پرسشنامه های سبک زندگی آدلری و باورهای ارتباطی ایدلسون و آپشتاین((1982را اجرا شد. داده های حاصل از پژوهش حاضر جهت پاسخگویی به فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون اماری مانوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نجزیه و تحلیل دادها با استفاده ار نرم افزار spss نسخه 19 انجام شد.نتایج نشان داد بین زنان متقاضی طلاق و زنان منصرف از طلاق در دو متغیر سبک زندگی و باورهای ارتباطی تفاوت معنی دار وجود دارد. بدین معنا که زنان متقاضی طلاق در تمامی زیر مولفه های باورهای ارتباطی(باور تخریب کننده بودن مخالفت، باور توقع ذهن خوانی، باور به عدم تغییر پذیری همسر، باور به کمال گرایی جنسی و باور به تفاوت های جنسیتی) نمرات بیشتری نسبت به زنان منصرف از طلاق داشتند یعنی باورهای غیرمنطقی تری نسبت به زنان منصرف از طلاق داشتند. همچنین در متغیر سبک زندگی نیز این تفاوت نشان داده شده بدین معنی که زنان متقاضی طلاق در تمام مولفه های سبک زندگی(تعلق– علاقه اجتماعی،کنارآمدن،مسیولیت پذیری، نیاز به تایید و محتاط بودن) نمرات کمتری نسبت به زنان منصرف از طلاق کسب نمودند. به عبارتی سبک زندگی در زنان متقاضی ناسازگارانه تر از زنان منصرف از طلاق می باشد.نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد بین باورهای ارتباطی و سبک زندگی زنان متقاضی طلاق و منصرف از طلاق تفاوت وجود دارد.

نویسندگان

مهران سلیمانی

استادیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران

شهریار سلیمانی

کارشناسی ارشد روانشناسی