شناسایی و اولویت بندی ریسک فاکتورهای جزیی و گروهی پروژه های نوظهور سبز در ایران به روش تحلیل سلسله مراتبی فازی

صنعت ساخت و ساز به عنوان یکی از بزرگترین منابع انتشار آلودگی آب، هوا و خاک، به طور جدی از نظر تطابق با معیارهای محی زیستی مورد توجه است. برای رفع این مسیله، در سال های اخیر ساخت و ساز سبز مرکز توجه متخصصان این عرصه قرار گرفته و باعث شده تا نگاه ها به سمت ایجاد پروژه های سبز تغییر یابد. این در حالی است که پروژه های سبز با توجه به ماهیت خود، از نظر میزان اولویت و اهمیت ریسک فاکتورها، متفاوت از پروژه های سنتی هستند و این امر نگرانی هایی را برای مدیران و متخصصان این صنعت به همراه دارد که مانع از گرایش آن ها به پیاده سازی پروژه های سبز در ایران می شود. بر همین اساس در این پژوهش با بهره گیری از مطالعات اخیر، به شناسایی و اولویت بندی این ریسک فاکتورها پرداخته شد. برای این منظور نسبت به دریافت نظرات 9 خبره در صنعت ساخت و ساز(مدیران پروژه های سبز در شهر جدید هشتگرد) اقدام گردید و به روش F.AHP این ریسک ها اولویت بندی شده اند. یافته های این مطالعه نشان می دهد که ریسک هزینه های بالا و ریسک های کلان اقتصادی در پروژه های سبز، به عنوان بحرانی ترین ریسک ها برای اجرای پروژه های سبز در ایران شناخته می شوند. بر این اساس پیاده سازی پروژه های نوظهور سبز در ایران در بخش ریسک کلان اقتصادی نیازمند مشارکت مدیران دولتی بوده و در بخش ریسک هزینه های بالا، مدیران اجرایی نیز باید به نوسانات قیمت مواد و برآورد دقیق هزینه ها توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

اولولیت بندی ریسک ، پروژه سبز ، تحلیل سلسله مراتبی فازی ، ریسک فاکتور