مدلسازی عددی آبشستگی موضعی اطراف پایه انتهایی پل با مقطع نیم دایره

آبشستگی و جریان آشفته موضوعات بسیار پیچیده ای هستند که عوامل و پارامترهای بسیاری در آن دخیل هستند. بررسی هایی بر روی نتایج مدل عددی با مدل آزمایشگاهی بر روی یک پایه نیم استوانه که به دیواره کانال چسبیده است و نقش پایه انتهایی پل را به عهده دارد صورت گرفت و تاثیرات برخی از پارامترهایی که بر آبشستگی و بنآبراین در جریان آشفته اثر می گذارند بررسی گردید. از این میان می توان به تاثیرات تغییر آبعاد هندسه مدل، تغییر پروفیل ورودی سرعت در کانال، و تغییر سرعت سقوط ذرات در سیال در نتایج نام رد. دیده شد که عمق ماکزیمم آبشستگی درزوایای بین 30 تا 45 درجه برای تمام مدلها رخ می دهد. با افزایش زاویه از 45 تا 90 درجه عمق آبشستگی تقریبا ثآبت مانده و از این مقدار به بعد به تدریج کاهش یافته تا اینکه در زوایای 150 تا 180 درفاصله کمی دورتر از پایه انباشتگی و رسوبات دیده می شود. تغییرات سرعت u با افزایش ارتفاع از بستر گودال آبشستگی به شدت ا فزایش می یآبد و همچنین سرعت u در گودال آبشستگی در یک ارتفاع ثآبت، هنگامی که از پایه فاصله می گیریم به تدریج از مقدار آن کاسته می شود. اما سرعتهای v,w و حتی تغییرات آنها در گودال آبشستگی مقادیر ناچیزی دارند فشار در بالا دست پایه بیشترین مقدار را دارد و با افزایش درجه از 0 تا 90 به تدریج از مقدار آن کاسته شده و در زاویه حدوداً 90 درجه مقدار آن به صفر می رسد از زاویه 90 تا 180 فشارهای منفی در پشت پایه دیده می شوند یکی از علل جدایی لایه مرزی جریان از مانع قرار گرفته درجریان می باشند و باعث به وجود آمدن گردآبه ها در پشت استوانه می شوند. ارتفاع آب نیز در بالا دست پایه بیشترین مقدار و در زاویه 90 درجه کمترین مقدار را در کل کانال دارد.

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، پایه انتهایی پل ، پروفیل آبشستگی ، عمق آبشستگی