اثربخشی طرح واره درمانی بر شیوه فرزند پروری مستبدانه مادران

طرحواره ها1مجموعه ای از باورها، خاطرات، تصاویر ذهنی، احساسهای بدنی و احساسهای عاطفی درباره یک موضوع می باشند که از سالها قبل شکل گرفته، ناکارآمد، ناسازگار و برای بقای خود می جنگند. این طرحواره ها، چگونگی تفکر، احساس، رفتار و نحوه ارتباط با دیگران را تعیین می کنند. شیوه فرزندپروری طبق تعریف، ترکیبهایی از نگرش ها و رفتارهای والدین است که در موقعیتهای گسترده ای نسبت به کودک، منجر به ایجاد جو هیجانی خاصی می گردد و جو فرزندپروری با دوامی را پدید می آورند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر شیوه فرزندپروری مستبدانه مادران می باشد. روش: تعداد28 نفر از مادران با روش نمونه گیری هدفمند از مادران دبستان دخترانه ابتدایی انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه 14نفره ی مداخله و کنترل گمارش شدند. آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، با مقیاس شیوه فرزندپروری بامریند مورد سنجش قرار گرفتند. گروه مداخله 10 جلسه آموزشی طرحواره درمانی دریافت کردند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند، گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در کاهش شیوه فرزندپروری مستبدانه، تفاوت معنا داری دارند. نتیجه گیری: طرحواره درمانی در کاهش شیوه فرزندپروری مستبدانه مادران موثر است.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، شیوه فرزندپروری مستبدانه ،