رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده با احساس تنهایی نوجوانان

هدف این پژوهش بررسی رابطه ادراک از سبکهای فرزندپروری و تاثیر مولفه های آن بر احساس تنهایی نوجوانان دختر است. فرض اساسی این پژوهش آن است که ادراک فرزندان از سبکهای فرزندپروری والدین شان می تواند احساس تنهایی آنان را تعدیل کند یا تغییر دهد. نمونه پژوهش 385 دانش آموز بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین دختران دبیرستانی بجنورد وشهرستان شیروان انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها عبارت بودند از: پرسشنامه سبکها و ابعاد فرزند پروری برای بررسی وضعیت ادراک فرزندان از چگونگی تربیت والدین و مقیاس احساس تنهایی افتراقی برای بررسی میزان احساس تنهایی آزمودنی ها که هر دو را دانش آموزان دختر پاسخ دادند. برای بررسی فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در بررسی فرضیه های پژوهش، بین سبک های فرزندپروری (مقتدر، سبک مستبد و سبک سهل گیر ) با احساس تنهایی رابطه معنادار به دست آمد. همچنین نتایج به دست آمده نشان دهنده رابطه معنادار بین تمامی مولفه های سبک تربیتی مقتدر ( بعد ارتباطی ، بعد نظم ، و بعد خودمختاری)،سبک فرزندپروری مستبد ( اجبار فیزیکی، خصومت کلامی، و غیر توضیحی تنبیهی،) و مولفه بی توجهی، از سبک تربیتی سهل گیر با احساس تنهایی بود.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ادراک شده ، احساس تنهایی ، نوجوانان