تاب آوری: سازه ای چند بعدی در شخصیت

مقاله حاضر با هدف طرح یک دید کلی درباره سازه تاب آوری در روانشناسی نگاشته شده است. این مقاله از نوع مروری است. نگارنده در این مقاله پس از ارایه تعریف و خاستگاههای اولیه این رویکرد، مدل هایمختلف ارایه شده پیرامون این سازه را تبیین کرده است و در ادامه، درباره ویژگی های افراد تاب آور و عوامل محافظت کننده محیطی توضیح داده است .همچنین به لحاظ اهمیت تاب آوری در پیشگیری از اعتیاد، به مطالبی در این حوزه اشاره شده است. در مجموع می توان گفت افراد تاب آور سازگاری فردی بالایی با عوامل استرس زای محیطی در زندگیشان دارند. تاب آوری از مشکلات روانشناختی در جوانان و نوجوانان پیشگیری می کند و از آنها در برابر تاثیرات روانشناختی حوادث مشکل زا محافظت میکند. تاب آوری پدیده ژنتیکی صرف نیست که فقط انسان های خاص دارای آن باشند بلکه فرایندی پویا است که در آن تاثیرات محیطی و شخصیتی در تعاملی متقابل بر یکدیگر اثر می گذارند. بنابراین می توان توانمندی افراد را ارتقاء داد به گونه ای که آنها به احساس هویت و کار آمدی، توانایی تصمیم گیری، هدف گذاری و باور به آینده دست یابند و از این راه بتوانند نیاز های اولیه انسانی خود را برای مهربانی، رابطه با دیگران، احترام، چالش، قدرت و معنا داری را در شرایط طاقت فرسا به عنوان کانون توجه هر گونه مداخلات پیش گیرانه آموزشی و رشد فردی قرار دهند.