بررسی اثر موفقیتها و ناکامی های محیطی در خودارزیابی خود تقویتی و خود تنبیهی آزمودنی های افسرده و غیر افسرده

پژوهش حاضر به بررسی نقش شکست ها و موفقیت های محیطی بر رفتارهای خود ارزیابی آزمودنی های افسرده و غیر افسرده پرداخته است. در واقع در این پژوهش تلاش گردید که حلقه ای مفهومی بین دیدگاه رفتاری لوینسون و مدل خود –کنترلی رهم در مورد افسردگی ایجاد گردد. مطابق با یافته های رفتاری پیش بینی می شد که شکست ها و موفقیت های محیطی تاثیراتی را روی رفتار های خود ارزیابی ( خود تقویتی و خود تنبیهی ) آزمودنیها خواهد گذاشت. در این راستا سه فرضیه مطرح شد و برای آزمون فرضیه ها دو گروه از افراد افسرده و غیر افسرده (متشکل از 60 نفر. 30 آزمودنی افسرده و 30 آزمودنی غیر افسرده) انتخاب و بطور تصادفی در گروه های سه گانه آزمایشی ( گروه موفقیت ، گروه ناکامی یا شکست و گروه کنترل) جایگزین شدند. سپس آزمایش های مربوطه به عمل آمد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های حاکی از تایید فرضیه های پژوهش بود. بدین معنی که بین خودارزیابی آزمودنی های گروه های سه گانه آزمایش و همچنین بین خودارزیابی آزمودنیهای افسرده و غیر افسرده تفاوت معنی دار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

موفقیت ها و ناکامی های محیطی ، خود ارزیابی ، افسردگی