ارزیابی رابطه میان هوش هیجانی و سازگاری زوجینی که به شوراهای حل اختلاف شهر یزد مراجعه کرده اند

مقدمه : طبق جدیدترین امار ثبت احوال کشور ایران میزان طلاق در پنج سال گدشته ، 37 درصد رشد داشته وازطرفی اختلافات زوجین چه به طلاق بیانجامد وچه نیانجامد با کاهش سلامت جسمی و بهداشت روانی همسران همراه است. با توجه به اینکه از جمله مسایلی که شاید بتواند روی رضایتمندی زناشویی موثر باشد هوش هیجانی است، این مطالعه با هدف پی بردن به ارتباط هوش هیجانی با شرایط سازگاری در جهت کاهش ناسازگاری زوجین و طلاق انجام شد.مواد وروش : مطالعه حاضرتحلیلی و به روش مورد- شاهدی میباشد. برای انجام این مطالعه به روش تصادفی تعداد 160نفر 80 زن و 80 مرد اززوجینی که به شوراهای حل اختلاف شهر یزد مراجعه داشته و علت اختلاف آنها اعتیاد، اختلال طبی و روانپزشکی نبوده به عنوان گروه مورد و در کنار این گروه، گروه دیگری شامل 160 نفرکه تابحال به شورای حل اختلاف مراجعه نکردند به عنوان گروه شاهد انتخاب شد . برای هریک از این افراد چک لیست دموگرافیک تکمیل و ازآنها تست بار-ان به منظور سنجش هوش هیجانی گرفته شد. یافته ها: میانگین سن افراد 30.6±7سال با دامنه تغییرات 16 تا 52 سال بودازنظرمحل تولد 144 نفر ازگروه مورد و 143 نفر از گروه شاهد متولد شهر بودند.بعد ازبررسی نتایج نشان می دهد میانگین نمره تست بار-ان در گروه مورد 75.13±267.96 و در گروه شاهد 337.90±46.40میباشد.همچنین دربررسی مولفه های هوش هیجانی درهر 5 حیطه تفاوت در دو گروه مورد بررسی بر حسب سن وجنس معنی دار است درمورد خرده مقیاس های هوش هیجانی برحسب سن و جنس به جز خرده مقیاس کنترل تکانه درسایر موارد تفاوت معنی دار بود نتیجه گیری: در این تحقیق مشخص شد هوش هیجانی گروه ناسازگار بطور معنیداری کمتر از گروه سازگار است .که به نظرمی رسدتقویت هوش هیجانی میتواند در بهبود روابط زوجین نقش داشته باشد